Metadata
Metadata of meta-informatie is feitelijk ‘informatie over informatie’. Zo kan in de metadata van een document worden beschreven door wie het is gemaakt, wanneer het is gemaakt en voor het laatst is bewerkt, in welke taal het is opgesteld en welk programma is gebruikt. Metadata kan bijvoorbeeld worden gebruikt om informatie op te kunnen zoeken in een database.
Metadata kan worden verdeeld in structurele metadata, die de relatie van de data tot andere gegevens beschrijft (vaak gebruikmakend van taxonomie), en beschrijvende metadata, die specifiek gaat over de informatie waarop zij betrekking heeft.
Waar wordt metadata gebruikt?
Enkele voorbeelden van plaatsen waar metadata wordt gebruikt:
- In een bibliotheek, om de aanwezige boeken en hun fysieke locatie te omschrijven;
- Om fotobestanden te voorzien van informatie over de camera, inclusief eigenschappen als sluitertijd, focus, zoom, tijd en locatie.
- Binnen websites kan aan webpagina’s met metatags onder meer een korte omschrijving, zoekwoorden, de auteur, de gebruikte taal en karakterset en eventuele informatie over copyright worden toegevoegd;
- Bij video, om afzonderlijke scènes te kunnen voorzien van een omschrijving en om eventueel een transcriptie van gesproken tekst mee te sturen zodat deze als ondertiteling kan worden getoond;
- In een gesprekkendatabase wordt van elk telefoongesprek de beller, ontvanger, begintijd en duur geregistreerd;
- Bij e-mail is elk e-mailbericht voorzien van headers, met daarin o.a. de afzender, verzenddatum, geadresseerde, het onderwerp, de spamscore en servers die het bericht onderweg hebben afgehandeld.
Opslag van metadata
De Meta-informatie maakt geen deel uit van de informatie of het document waarop zij betrekking heeft. Vaak wordt metadata wel opgeslagen in het betreffende bestand en is dit voor programma’s terug te vinden in de broncode. De metadata kan ook worden opgeslagen in een externe database.
De Wet Bewaarplicht Telecommunicatiegegevens verplicht internetproviders en telecomproviders om de meta-informatie die ze vastleggen een bepaalde tijd op te slaan voor opsporingsdoeleinden.
