Ook wel: richtlijn dataretentie
Een bewaarplicht is een van rechtswege opgelegde verplichting om bepaalde gegevens gedurende een vastgestelde tijd te bewaren.
Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens
De Wet Bewaarplicht Telecommunicatiegegevens verplicht internetproviders en telecomproviders om gegevens over het gebruik van internet en telefonie gedurende zes tot twaalf maanden te bewaren. Deze gegevens kunnen worden opgevraagd door opsporingsdiensten voor het handhaven van de wet en de bestrijding van terrorisme. De wet is het gevolg van de Europese richtlijn voor dataretentie.
Van alle telefoongesprekken moet een jaar lang de begintijd, eindtijd en de telefoonnummers, namen en adressen van de betrokken gebruikers worden geregistreerd, evenals de netwerklocatie. E-mailverkeer en surfgedrag dient gedurende zes maanden bewaard te worden.
Van e-mails moeten de datum, tijd en de e-mailadressen van de verzender en ontvangers worden opgeslagen. Van internetsessies de begindatum en -tijd, einddatum en -tijd en het IP-adres van de gebruiker worden vastgelegd.
De inhoud van telefoongesprekken, e-mails en internetverkeer hoeft niet te worden opgeslagen.
De wet is niet onomstreden. De systematische opslag van gebruiksgegevens kan een inbreuk op de privacy van klanten opleveren. Daarnaast lopen providers het risico dat gegevens op straat komen te liggen. Zij krijgen niet alleen te maken met kosten voor de opslag van deze gegevens, maar ook voor zeer strenge beveiliging.
Andere vormen van bewaarplicht
Ook voor andere informatie kan een bewaarplicht gelden. Zo dienen bedrijven hun administratie gedurende zeven jaar in archief te bewaren. Voor de aftrek van onroerende zaken bedraagt deze periode zelfs tien jaar.
