No cure no pay
Ook wel: beloning/betaling op resultaatbasis
De term “no cure no pay” heeft betrekking op een specifiek verdienmodel. De afspraak bij deze constructie is dat de dienstverlener pas wordt betaald als de opdracht tot een goed einde is gebracht. Bij een no cure no pay constructie is er dus sprake van een resultaatverplichting. Deze constructie wordt gezien als het tegenovergestelde van een inspanningsverplichting. In het laatste geval krijgt de dienstverlener immers een vergoeding als er een inspanning wordt geleverd. Dit is ook het geval als de uiteindelijke doelstelling niet wordt gerealiseerd. Bij een no cure no pay constructie is het wel van belang om de voorwaarden zo gedetailleerd mogelijk vast te leggen om de aan deze constructie gekoppelde (hoogte van de) prestatie goed te formuleren. Hiermee worden misverstanden achteraf te voorkomen.
De ”No cure no pay” constructie
Een no cure no pay constructie wordt veelvuldig toegepast bij de aanbesteding van het bergen van schepen, in de recruitment branche, in de makelaardij, incassobranche en andere sectoren waarbij bemiddeling een belangrijke rol speelt. In de Nederlandse advocatuur is deze beloningsvorm echter niet toegestaan. Juristen mogen echter wel hun diensten op deze manier aanbieden.
