Benchmarking is het onderling vergelijken van de kwaliteit of de prestaties van soortgelijke producten, diensten, organisaties of marketingactiviteiten.
Je zou de Engelse term benchmark kunnen vertalen als maatstaf of ijking. Door de resultaten van vergelijkbare spelers naast elkaar te leggen verkrijg je een referentiekader van de mate van succes ten opzichte van directe concurrenten of ten opzichte van het gemiddelde binnen dezelfde markt.
Benchmarks maken vaak deel uit van bredere onderzoeken en tests. Bijvoorbeeld een SWOT-analyse of concurrentieanalyse. Het doel van benchmarking is zelden enkel het vaststellen van de onderlinge rangschikking van onderzochte onderwerpen. Interessant is ook waarom de vergeleken organisaties, producten, diensten of activiteiten beter of slechter presteren, om hier van te kunnen leren.
Wanneer prestaties worden vergeleken met concurrenten of andere externe graadmeters is de benchmark afhankelijk van publiek beschikbare gegevens. Een benchmark kan ook worden uitgevoerd binnen een organisaties, bijvoorbeeld om het succes van eigen diensten, producten, processen of zelfs medewerkers met elkaar te vergelijken. Een benchmark kan ook worden gebruikt om mogelijke oplossingen of varianten in de praktijk op de proef te stellen. Een voorbeeld hiervan is een A/B-test.
Een benchmark kan een momentopname zijn, oftewel een vergelijking binnen een bepaalde tijdspanne. Dikwijls wordt een benchmark echter gedurende langere tijd uitgevoerd, onder meer om het effect van verbeteringen gedurende een langere tijd te kunnen monitoren.
