Echtheidskenmerk

Echtheidskenmerken zijn eigenschappen die worden toegevoegd aan een product om te kunnen herkennen dat het om een authentiek artikel gaat. Het toepassen van echtheidskenmerken is een beproefde methode tegen plagiaat en het vervalsen van geld, waardepapieren en documenten. Zodra wordt vastgesteld dat een echtheidskenmerk ontbreekt is de kans groot dat er sprake is van fraude in de vorm van namaak, een kopie of een vervalsing.

In de praktijk wordt vooral gewerkt met echtheidskenmerken bij producten die een zekere waarde vertegenwoordigen, of waarvan het essentieel is om de authenticiteit vast te kunnen stellen. Voorbeelden hiervan zijn contant geld (bankbiljetten en muntgeld), waardecheques, pinpassen en creditcards. Ook aan exclusieve producten zoals sieraden, kleding, horloges en officiële merchandising worden vaak één of meerdere echtheidskenmerken toegevoegd.

Voorbeelden van echtheidskenmerken

Essentieel voor een effectief echtheidskenmerk is dat het niet eenvoudig gereproduceerd kan worden. Bij briefgeld gebeurt dit onder meer door te werken met speciale voelbare inkt, watermerken en teksten die met het blote oog onleesbaar zijn. Een ander voorbeeld van een echtheidskenmerk is het aanbrengen van een hologram met een bepaalde figuur.

Paspoorten, rijbewijzen en identiteitskaarten worden niet alleen voorzien van zichtbare echtheidskenmerken, waaronder een middels perforatie aangebrachte versie van de pasfoto. Sinds 2006 bevatten deze ook een chip voorzien van gegevens van de houder. De op de RFID-chip van paspoorten opgeslagen vingerafdrukken kunnen alleen worden uitgelezen door geautoriseerde overheidsinstanties.

Ook digitale gegevens kunnen worden voorzien van echtheidskenmerken. Een mogelijkheid is het versleutelen en/of ondertekenen van de gegevens met behulp van een veiligheidscertificaat of digitale handtekening. Aan databases worden soms zogenaamde copyright traps toegevoegd, om bij oneigenlijke reproductie de herkomst te kunnen vaststellen.