Woordafbreking
Bij woordafbreking worden woorden die niet meer aan het einde van een tekstregel passen, oftewel deels buiten de zetspiegel zouden vallen, opgedeeld. Hierdoor kan een deel van het woord nog aan het einde van de regel worden geplaatst. Het resterende deel (en het vervolg van de tekst) gaat aan het begin van de volgende regel verder.
Omwille van de leesbaarheid wordt een afgebroken woord aangekondigd door achter het eerste deel, dus aan het eind van de regel, een koppelteken te plaatsen. Het korte liggende streepje wordt bij dergelijk gebruik meestal afbrekingsstreepje of afbreekteken genoemd.
Vanwege diezelfde leesbaarheid mogen woorden alleen bij de overgang tussen twee lettergrepen worden afgebroken. Hierbij gelden nog enkele speciale voorkeursregels. Zo worden samenstellingen afgebroken door af te breken tussen de woorden waaruit de samenstelling bestaat en zijn er aparte regels ten aanzien van bepaalde achtervoegsels (zoals -ig en -achtig).
Het doel van woordafbreking is om de beschikbare zetbreedte effectiever te gebruiken. Het scheiden van lettergrepen bespaart papier bij het afdrukken van een tekst en zorgt voor een rustiger beeld. Hoe langer het afgebroken woord, hoe meer witruimte er aan het einde van de regel wordt voorkomen. Of bij uitgevulde regels: hoe minder overbodige witruimte tussen de woorden hoeft te worden toegevoegd.
Bepaalde programma’s, waaronder moderne webbrowsers en tekstverwerkers als Microsoft Word, zijn in staat om automatisch woorden op geëigende plaatsen af te breken. Om de spellingsregels voor het onderbreken van woorden correct toe te passen beschikken zijn over woordenboeken en/of ingebouwde kennis ten aanzien van lettergrepen en de geldende afbrekingsregels voor ondersteunde talen.
De Engelse term voor woordafbreking is hyphenation. Het Engelse woord voor afbrekingsteken is hyphen.
