Wet bescherming persoonsgegevens
Ook wel: Wbp
De Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) was een Nederlandse wet waarin de bescherming van de privacy van burgers is vastgelegd. De Wbp verving in 2001 de oude Wet persoonsregistratie en is gebaseerd op de Europese dataprotectierichtlijn. In 2018 is de Wbp vervangen door de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG).
In een wereld waar onze persoonsgegevens in vele bestanden worden opgeslagen en verwerkt, regelde de Wet bescherming persoonsgegevens de plichten van de verwerkers van persoonsgegevens en de rechten van de personen wiens gegevens worden opgeslagen en verwerkt.
Zo mogen organisaties die persoonsgegevens opslaan en verwerken dit alleen doen als zij uitleggen waarom dit gebeurt, hoe de gegevens worden verwerkt en of hiervoor consent van de gebruiker noodzakelijk is.
Binnen de Wbp hebben personen het recht te weten wat er met hun persoonsgegevens gebeurt. De gegevens moeten te allen tijde kunnen worden ingezien en gewijzigd. Tevens moet het mogelijk zijn om bezwaar te maken tegen de verwerking van gegevens, bijvoorbeeld voor direct marketing.
Autoriteit Persoonsgegevens
De Autoriteit Persoonsgegevens (voorheen College Bescherming Persoonsgegevens) hield toezicht op de naleving van de Wet bescherming persoonsgegevens. Organisaties die persoonsgegevens verwerken dienen dit te melden bij de Autoriteit Persoonsgegevens. Ook handelt het de verplichte melding van datalekken af.
AVG
Op 25 mei 2018 is de Algemene verordening gegevensbescherming ingegaan. Vanaf die datum geldt de Wet bescherming persoonsgegevens niet meer en kent alle lidstaten van de Europese Unie dezelfde privacywetgeving. Net als bij de Wbp is bij de AVG de Autoriteit Persoonsgegevens binnen Nederland de toezichthouder op het gebied van privacy.
