Wederhoor

Ook wel: hoor en wederhoor

Hoor en wederhoor is een principe uit de journalistiek en de rechtspraak waarbij een kwestie niet eenzijdig wordt belicht maar verschillende partijen in de gelegenheid worden gesteld hun visie te geven. Dit voorkomt dat een lezer, kijker of, in het geval van een rechtszaak, een rechter oordeelt op basis van slechts één van beide partijen.

In de journalistiek is wederhoor gebruikelijk bij het schrijven van een artikel of het maken van een uitzending waarin één partij verwijten of beschuldigingen uit over een ander. In dat geval is het correct de tegenpartij de mogelijkheid te bieden hierop te reageren met hun eigen kijk op de zaak. Dit geeft de kans om nieuwe feiten aan te dragen en incorrecte feiten te weerleggen, en om de eigen visie te beargumenteren en de mening van de andere partij te becommentariëren. Soms kiest de tegenpartij ervoor om geen commentaar te geven.

Het principe van wederhoor gaat er vanuit dat de rechtspraak en journalistiek objectief zijn en dat een rechter of het publiek zelf moet kunnen vaststellen wie er gelijk heeft. Een journalist heeft als taak om de waarheid te brengen. Waar partijen elkaar tegenspreken dient het publiek zelf af te kunnen wegen wie er gelijk heeft. Het toepassen van hoor en wederhoor wordt doorgaans voorgeschreven in een gedragscode of redactiestatuut.

Naast waarheidsvinding, of er nu sprake is van het constateren van bewust verkondigde onwaarheden of het ophelderen van misverstanden en aannames, kan hoor en wederhoor helpen om een publicatie te voorzien van de nodige nuances en aanvullingen.

In het Engels wordt het beginsel van hoor en wederhoor aangeduid als ‘right of reply’. Ook de uitdrukking ‘audi alteram partem’, afkomstig uit het Romeinse recht, wordt wel gebruikt. Vertaald uit het latijn betekent dit ‘hoor ook de andere partij’.