Stichting Reclame Code
Ook wel: SRC
De Stichting Reclame Code is opgericht om te bevorderen dat adverteerders op een verantwoorde manier reclame maken. Behalve het vertrouwen in het fenomeen reclame te beschermen is de stichting een vorm van zelfregulering door adverteerders, reclameadviesbureaus en media.
Reclame Code Commissie (RCC)
Een bekende activiteit van de stichting is de Reclame Code Commissie. Deze commissie behandelt klachten van consumenten over reclame. Een uitspraak van de Reclame Code Commissie kan er toe leiden dat een adverteerder een reclame niet meer kan gebruiken of moet aanpassen.
Nederlandse Reclame Code (NRC)
De regels waaraan reclame moet voldoen zijn beschreven in de Nederlandse Reclame Code. De code is opgesteld door zowel adverteerders, bureaus als media. Deze richtlijn beschrijft onder meer wat reclame is, dat reclame herkenbaar dient te zijn en niet misleidend, onzedelijk of kwetsend mag zijn. Voor diverse producten en branches gelden speciale regels. Denk hierbij aan alcohol, kansspelen, auto’s en geneesmiddeling. Ook zijn in de reclamecode afspraken over het Postfilter en regels over reclame gericht op kinderen vastgelegd.
Compliance
Aangezien de Stichting Reclame Code, de Reclame Code Commissie en de Nederlandse Reclame Code een vorm van zelfregulering zijn, kan het niet naleven van de reclamecode en uitspraken van de Reclame Code Comissie in beginsel niet rechtstreeks worden afgedwongen. Doordat naast adverteerders ook bureaus en media achter de RCC en de NRC staan zal het in de praktijk voor een adverteerder erg moeilijk zijn om een uitspraak naast zich neer te leggen.
De stichting ziet zelf actief toe op de naleving van uitspraken van de RCC. Naast de uitspraken is op de website ook een overzicht te vinden van adverteerders die als ‘non-compliant’ zijn geregistreerd. Als adverteerders in gebreke blijven kan een dossier bijvoorbeeld worden overgedragen aan de Autoriteit Consument & Markt.
